حافظه عضلانی چیست؟

این عقیده که عضلات نوعی حافظه دارن ناشی از گزارش هایی که توی اونا ورزشکارایی که به دلیل آسیب دیدگی یا استراحت تمرین نمی کردن ، دوباره باید از سطح مبتدی شروع می میکردن ، ولی سریعتر از کسانی که واقعا افراد مبتدی بودن ،پیشرفت میکردن . هرکسی که به دلایلی مجبور به قطع تمرین بشه می دونه که بدن به چه سرعتی به ترک ورزش واکنش نشون می ده. توده عضلانی کاهش پیدا میکنه و استقامت خیلی سریع به عقب بر میگرده و کم میشه. از دیدگاه تکاملی این کاملا منطقی چون عضله از نظر متابولیکی بار سنگینی برای بدنه چون نیاز به مقادیر زیادی انرژی دارده. لحظه ای که بدن احساس کنه دیگه نیازی به اون نیست ، روند کاهش رو آغاز می کنه که به اون اجازه می ده انرژی ذخیره کنه.

به طور عام اصطلاح “حافظه عضلانی” اغلب ، اما گمراه کننده ، مترادف با یادگیری حرکتی در CNS استفاده می شه ، مثل زمانی که فرد حتی بعد از سالها بدون دوچرخه سواری می تونه بازم بدون مشکل دوچرخه سواری کنه. اخیراً یک حافظه سلولی که توی سلولهای عضلانی وجود داره و مربوط به تنظیم توده عضلانی هستش مطرح شده(۱)(۲). داده ها نشون میده که حتی با از بین رفتن توده عضلانی قبلی ، قدرت قبلی ممکنه به تمرینات جدید کمک کنه.

در تحقیقی که روی موشها انجام شد(۳)اعلام کردن که تعداد هسته های سلولی توسط تمرین قدرتی افزایش یافته ، و اینکه این هسته های “اضافی” در طی آتروفی ناشی از بی تمرینی از بین نمیرن. این به پایه و اساس فرضیه حافظه عضلانی مربوط میشه.توی همین تحقیق نشون داده شد که با تمرین دوباره مدت زمان بازگشت به سطح قبلی خیلی کوتاه تر از بار اوله تمرینه.

https://badankhooba.com/blog/category/exercise-science/