پلیاسترها زیر مجموعهای از رزین های سنتزی هستند که به دو گروه اشباع (ترموپلاستیک) و غیر اشباع (ترموست) تقسیمبندی میشوند. انواع اشباع هنگام حرارتی دهی ذوب و با سرد کردن جامد میشوند. از طرفی انواع غیر اشباع با حرارت دهی ذوب نمیشوند بلکه در دمای بالا بهطور برگشتناپذیر تجزیه میشوند.
رزین پلی استر غیر اشباع پرمصرفترین نوع رزین است که در سه نوع ارتوفتالیک, ایزوفتالیک و ترفتالیک تولید میگردد. انواع رزین پلی استر غیر اشباع به روش های مختلفی همچون لایه گذاری دستی، رشته پیچی، قالبریزی، RTM، پالتروژن، SMC و BMC قابل استفاده هستند.
مواد اولیه رزین پلی استر غیر اشباع
-
دیکربوکسیلیک اسید غیراشباع
پیوند دوگانهی کربن-کربن مهم مشخصه رزین پلی استر غیر اشباع است که از طریق دیکربوکسیلیک اسید تولید میشود. برای تولید این نوع رزین پلی استر از دیکربوکسیلیک اسید هایی نظیر مالئیک انیدرید، مالئیک اسید و فورامیک اسید استفاده میشود.
-
دیکربوکسیلیک اسید اشباع
استفاده از دیکربوکسیلیک اسید اشباع تاثیر مهمی بر واکنش پخت و همچنین خواص مکانیکی و مقاومتی محصول نهایی خواهد گذاشت. به عبارتی ضروری است که ترکیبی از دیکربوکسیلیک اسید اشباع و غیراشباع را داشته باشیم. در لیست دیکربوکسیلیک اسید های اشباع انواع ارتوفتالیک اسید، فتالیک انیدرید و ایزوفتالیک اسید به وفور مورد استفاده قرار میگیرند.
-
گلایکول
انواع گلایکولها از کاربرد بالایی در تولید رزین پلی استر غیر اشباع برخوردارند. از جمله رایجترین آنها میتوان به دی اتیلن گلایکول و دی پروپیلن گلایکول اشاره داشت.