از جمله نکاتی که در اجرای این پوششها باید بدان توجه داشت میتوان موارد زیر را بیان کرد:
- تجهیزات اطفا حریق به میزان مناسب در محل دپو مصالح وجود داشته باشد.
- دقت بالا در نحوه اتصال پوشش ضد حریق به سطح زیر کار در اثر افزایش دمای محیط
- محل نگهداری مواد باید به نحوی باشد که امکان حرکت ما بین پالتها وجود داشته باشد.
- اجرای ضخامت لازم پوشش ضد حریق روی سازه با توجه به فرمولاسیون و ضخامت فولاد که از پیش تعیین میگردد.
- عدم استفاده از برخی موارد از جمله اجرای نمای سازه بهصورت مستقیم بروی رنگ ضد حریق که سبب ضعیف شدن پوشش ضد حریق و بیاثر شدن آنها میگردد.
نحوه محاسبه ضخامت پوشش ضد حریق
برای محاسبه مقدار و ضخامت پوشش ضد حریق ، اطلاعاتی درباره میزان مقاومت اعضای باربر سازه در برابر آتشسوزی لازم است. پس از دریافت اطلاعات درباره مقاومت اعضای باربر سازه لازم است فاکتور مقطع اعضای سازهای تعیین گردد. بدین منظور محاسبات میزان اینرسی حرارتی اعضاء سازهای ضرورت مییابد.
اینرسی حرارتی در حقیقت نشاندهنده مدتزمان لازم جهت رسیدن دمای فولاد به کار برده شده در سازه به میزان بحرانی ۵۰۰ درجه سانتیگراد در یک شار حرارتی معلوم و ثابت است. هر چه اینرسی حرارتی یک عضو سازهای بیشتر باشد، زمان طولانیتری برای رسیدن به دمای بحرانی نیاز است و به عبارتی آن عضو سازهای مقاومتر است.
تحقیقات نشان دادهاند که اینرسی حرارتی یک عضو سازهای رابطه مستقیمی با مشخصات هندسی نیمرخ (مقطع) عضو سازهای که پارامتر هندسی قابل تعریفی به نام فاکتور مقطع (section factor) است، دارد. همچنین از اطلاعات به دست آمده از نقشههای ساختاری میتوان این پارامتر هندسی را محاسبه کرد. اطلاعات به دست آمده از این نقشهها بدین شرح است:
- اندازه میلههای فولادی عرشه
- ضخامت و نوع میلههای فولادی عرشه
- مقطع عرضی ستون لازم برای مقاومت به آتش (تا چند ساعت برای پوشش ضد حریق)