نخل اره ای یا Serenoa repens یک درخت نخل کوتوله ست که بومی مناطق جنوب شرقی آمریکای شمالیه و به ویژه در فلوریدا، جورجیا، کوبا و باهاما فراوانه (1).
در خاک شنی رشد می کند و نام خود را از دندان های تیز و اره مانند روی ساقه هاش گرفته که برگ های درخت رو به ساقه اوم وصل می کنه. درخت نخل اره ای توت یا بری های تیره ای تولید می کنه که حاوی یک دانه بزرگ هستن (1).
میوه نخل اره ای مدت ها توسط بومیان آمریکا به دلیل خواص تغذیه ای، ادرارآور، آرام بخش، تقویت قوای جنسی و کاهش دهنده سرفه مورد استفاده قرار می گرفته. امروزه توت های اونو به طور کامل یا خشک می خورن و از اون برای تهیه چای استفاده می کنن. نخل اره ای خشک و آسیاب شده رو میشه به صورت کپسول یا قرص هم خریداری کرد.
با این حال، رایجترین شکل موجود در بازار را بدن خوبا میگوید، عصارههای روغنی بخشهای چرب توتهای خشکه (1). این مکمل ها بسته به روش استخراج حاوی 75 تا 90 درصد چربی هستن. اونا معمولاً مقادیر بیشتری از ترکیبات گیاهی مفید مثل ویتامین E و سایر آنتی اکسیدان ها رو در مقایسه با میوه خام ارائه میدن (2).
ممکنه برای سلامت پروستات و عملکرد ادرار مفید باشه. نخل اره ای ممکنه به درمان هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) کمک کنه – یک وضعیت پزشکی که با بزرگ شدن آهسته، غیر سرطانی و در عین حال غیر طبیعی پروستات مشخص میشه.